In eerste instantie sloten we de kleinste pup in ons hart. Bij ons eerste bezoek aan de tuin van de Fliederbrücke bleek echter al snel tot onze grote schrik dat de chemie hier helaas helemaal niet goed leek te zijn: het kleintje wilde absoluut niets van ons weten en weerstond onze avances herhaaldelijk en consequent.

In plaats daarvan kwam Claasje, zodra ik (Martina) ging zitten, met blij wiebelende oortjes op me afrennen, sprong op mijn schoot en begon liefdevol aan mijn oorlel te knabbelen! Mijn hart smolt. - We hadden het schattige Claasje ook altijd leuk gevonden, maar hij had de dag ervoor al bezoek gehad en was beloofd aan deze mensen. Maar het lieve ventje kwam altijd bij ons terug en viel daarna ontspannen en tevreden bij Hans-Werner op schoot in slaap.

Helaas vertelde ik Christine dat helaas de verkeerde persoon ons leuk vond, maar we realiseerden ons dat het geen zin had om de reu te nemen die we hadden uitgekozen. Christine en Stefan waren het helemaal met ons eens.
Ik vertelde hen dat we het letterlijk charmante Claasje altijd al leuk hadden gevonden en dat we hem ook graag hadden genomen, als hij niet al bezet was.

Na een ondeugende blikwisseling bij de stille instemming met Stefan, zei ze met een glimlach: "Je zult het niet geloven, maar de familie die hier gisteren was voor Claasje overkwam hetzelfde als jullie vandaag met jullie oorspronkelijk gekozen reu! - De honden hebben onderling al besloten. Claasje heeft voor jou gekozen."
Ze hadden eerst nog wat bedenkingen omdat ze Claasje zo'n "bollerkopp" vonden die consequent leiderschap nodig had. Ondertussen zijn ze blij om te zien hoe goed hij zich ontwikkelt en dat hun beslissing een goede was. - We gaan er zeker mee door, het is een gezamenlijke weg, een gezamenlijke groei.  
Christine en Stefan vroegen ons toen of we ons konden voorstellen om op een dag met Claasje te fokken, want het was een hele mooie reu waarvan ze zich konden voorstellen dat ze ermee zouden fokken. - We zeiden nee, omdat we ons tot dan toe nog helemaal niet met het onderwerp fokken hadden beziggehouden en we ons dat in eerste instantie ook niet konden voorstellen.
Uiteindelijk, toen het tijd was voor de pups om te verhuizen, mochten we Claasje in onze armen sluiten en mee naar huis nemen. Hij had onze harten allang veroverd. We waren - en zijn nog steeds! - dolgelukkig met hem!  

Claasje is een vrolijk Hondje met veel plezier in bewegen, en we kijken altijd vol vermaak als hij zonder riem in een langgerekte ren met een blije grijns op zijn hondengezicht en zwaaiende oorblaffen over de wei rent, in behendige rondjes en altijd dicht bij ons in de buurt. Sindsdien heeft hij onze wandelingen samen op een hartverwarmende manier verrijkt met zijn levensvreugde, speelsheid en vrolijke kwispelstaarten.

Hij kan een paar uur alleen blijven als we hem niet mee kunnen nemen, en hij heeft nog nooit iets gebroken - we kunnen zelfs zijn schoenen zonder aarzelen in de kamer laten staan. Hij wacht rustig op zijn plekje tot we terugkomen.  - s Avonds kruipt hij tegen Frauli's benen aan op de bank of buiten in de ligstoel, en hij staat klaar als kantoorhulpje in het kantoor aan huis, waar hij ervoor zorgt dat Frauli tussendoor even pauzeert.